ΠΑΣΟΚ - Πρωτοβουλία: Η εκρηκτική συνταγή για το μαγικό φίλτρο.

Είμαι ένας από τους υποψήφιους Δημοτικούς Συμβούλους της Πρωτοβουλίας που ήταν υποψήφιοι και το 2006 με την Πρωτοβουλία. Ταυτόχρονα είμαι μέλος του ΠΑΣΟΚ. Είμαι ένας από αυτούς που στάθηκαν κοντά στην Πρωτοβουλία σε όλη τη διάρκεια της τετραετίας που πέρασε, οπότε νιώθω την Πρωτοβουλία κομμάτι της ζωής μου. Είμαι περήφανος για κάθε μία από τις ιδιότητές μου και τις απόψεις μου τις καταθέτω χωρίς να αποποιούμαι κάποια από αυτές.

Το ΠΑΣΟΚ είναι ένα κόμμα εξουσίας. Σήμερα έχει την ατυχία να είναι αυτό που καλείται να διαχειριστεί μία μεγάλη κρίση. Έχει την ατυχία να αντιμετωπίσει, εκτός όλων των άλλων, και τις ευθύνες παλαιότερων κυβερνήσεων. Το ξέρει. Το ξέρουμε. Τα καταφέρνει? Δεν ξέρω. Ξέρω όμως ότι γίνεται μία συντεταγμένη προσπάθεια. Και ελπίζω, για το καλό όλων μας, και κυρίως των νέων ανθρώπων, να αποδώσει καρπούς. Δεν ξέρω αν ο κόσμος του ΠΑΣΟΚ είναι ευχαριστημένος. Όσοι διαφωνούν, σωστά πιστεύω, ζητούν από τον Παπανδρέου να αλλάξει την πολιτική του και να δώσει μία προοπτική εξόδου από την κρίση μέσω της ανάπτυξης.

Το ΠΑΣΟΚ της Θεσσαλονίκης είναι άλλη υπόθεση. Εδώ είναι η πόλη μας. Δυστυχώς όμως είναι πλέον μία πόλη όπου το συντηρητικό στοιχείο επικρατεί. Επικρατεί γιατί το ΠΑΣΟΚ επέτρεψε, στο παρελθόν, να μπει στο περιθώριο. Πως απάντησε η πόλη σε αυτό? Κλείστηκε στο καβούκι της, έγινε εσωστρεφής. Κρίμα. Κρίμα για την πόλη. Κρίμα για τον κόσμο. Η Θεσσαλονίκη πρέπει να είναι ο δημιουργικός χώρος έκφρασης προοδευτικών δυνάμεων. Χώρος σύνθεσης και δημιουργικής αντιπαράθεσης. Χώρος πολιτικής έκφρασης. Η πόλη που όλοι θέλουμε πρέπει να δίνει τη δυνατότητα έκφρασης του καινοτόμου, και όχι του καινοφανές. Για την κοινωνία των πολιτών, για την συμμετοχικότητα, για την σύνθεση δυνάμεων. Είναι ο μοναδικός τρόπος, μετά τα λάθη του παρελθόντος, να κάνουμε τη Θεσσαλονίκη μία καλύτερη πόλη. Είναι ο έξυπνος τρόπος για να πείσεις κόσμο που κομματικά βρίσκεται αλλού (από ΝΔ έως ΚΚΕ), ότι μπορεί να σε εμπιστευτεί. Με ένα υπερκομματικό σχέδιο, στο οποίο προτείνεις στον ψηφοφόρο να σκεφτεί αυτοδιοικητικά και όχι κομματικά.

Είμαι μέλος της Πρωτοβουλίας. Μα τι θέση έχουν τα κόμματα στην τοπική αυτοδιοίκηση? Έχουν και αυτός είναι να στηρίζουν την κοινωνία των πολιτών. Δεν με νοιάζει τι ψηφίζει κάποιος στις βουλευτικές εκλογές ή τι πιστεύει για την πορεία της χώρας. Μπορεί να το εκφράσει σε άλλες εκλογές. Στις τοπικές εκλογές, αισθάνομαι ότι δεν με δεσμεύει κανένα κόμμα. Αισθάνομαι ότι μπορώ να συνεργαστώ με άτομα από άλλους κομματικούς χώρους για έναν κοινό στόχο. Συνεργασία, μακριά από κομματικά συμφέροντα. Ως μέλος της Πρωτοβουλίας, έχω όμως και ένα φόβο. Δεν θέλω να "βιαστεί" από τα κόμματα αυτό το εγχείρημα. Επιθυμώ από τα κόμματα να έρθουν και να στηρίξουν, χωρίς να αλλοιώσουν. Άλλωστε αυτό είναι το νόημα της υποστήριξης μίας ανεξάρτητης υποψηφιότητας.

Οι δύο μου αυτές ιδιότητες, πλέον το 2010 έγιναν μία. Τώρα είμαι και τα δύο μαζί. Πως προχωράω? Πως προχωράμε? Συνδυάζω τις δύο ιδιότητες και πιστεύω ότι η μία συμπληρώνει την άλλη. Έρχονται άνθρωποι με επαγγελματική προσέγγιση στο θέμα "Πως κερδίζονται οι εκλογές" και συναναστρέφονται με άτομα που αποτελούν την πιο αθώα έκδοση της κοινωνίας των πολιτών. Εδώ, σε αυτές τις εκλογές, γίνεται ένα εκπληκτικό πείραμα. Η επαγγελματική προσέγγιση συναντάει τον ρομαντισμό της ιδέας, τη νοοτροπία των αριστερών κινημάτων (και κομμάτων) και των μη κομματικοποιημένων ανθρώπων όταν αναφέρονται στις Δημοτικές εκλογές. Από αυτό το μπόλιασμα, κερδισμένοι βγαίνουμε και οι δύο. Οι μεν επαγγελματίες γίνονται πιο ρομαντικοί και οι μεν ρομαντικοί γίνονται πιο επαγγελματίες. Μα πιο κερδισμένη από όλους, βγαίνει η Θεσσαλονίκη που μέσα σε μία νύχτα έχει τη δυνατότητα από εσωστρεφής και συντηρητική να γίνει φωτεινό παράδειγμα διοίκησης. Μία πόλη που υποστηρίζεται από πολιτικά κόμματα και διοικείται από υγιείς κινήσεις πολιτών.

Θα αφήσουμε την ευκαιρία να πάει χαμένη? Δεν πιστεύω ότι έχουν μείνει τα περιθώρια πλέον...