Friday, June 21, 2013

Ταξί: Πάνω απ' όλα το συμφέρον της πόλης

Τις προηγούμενες μέρες, με πρωτοβουλία του δήμου Θεσσαλονίκης έγινε ευρεία σύσκεψη όλων των αρμόδιων φορέων της πόλης, προκειμένου να βρεθεί μία λύση για το τεράστιο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν τα ταξί με τους χώρους στάθμευσης, αλλά και τις λεωφορειολωρίδες στις οποίες σταθμεύουν παράνομα, με αποτέλεσμα τη δυσχέρεια στην κίνηση του μοναδικού μαζικού μέσου μεταφοράς της πόλης, δηλαδή του λεωφορείου. Με αφορμή και την επίσκεψη των ιδιοκτητών ταξί «Ο Ερμής» στο δημοτικό συμβούλιο της Δευτέρας, ας δούμε τι πραγματικά έγινε.

Στην σύσκεψη δώσανε το παρόν ο Δήμος Θεσσαλονίκης, η Αντιπεριφέρεια Θεσσαλονίκης, η Τροχαία, ο ΟΑΣΘ, ο ΣΑΣΘ, το Ινστιτούτο Βιώσιμης Κινητικότητας του ΕΚΕΤΑ, ο «Ερμής», το Επαγγελματικό Επιμελητήριο και το Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο της Θεσσαλονίκης.

Ο «Ερμής» από την αρχή προσήλθε στη συζήτηση με την επιμονή του για δημιουργία πιατσών για 60 οχήματα στην αριστερή μεριά της Τσιμισκή και περίμενε να δει ποια θα ήταν η πρόταση του Δήμου Θεσσαλονίκης. Οι υπηρεσίες του Δήμου Θεσσαλονίκης παρουσίασαν την πρόταση τους που προβλέπει τη δημιουργία περίπου 70 νέων θέσεων στο ιστορικό κέντρο της Θεσσαλονίκης, αλλά όχι στο αριστερό τμήμα της Τσιμισκή. Η Τσιμισκή, εκτός από βασική οδό του κέντρου της πόλης, αποτελεί και συνδετήρια οδό του ανατολικού με το δυτικό μέρος του ΠΣΘ. Από κυκλοφοριακή άποψή είναι μία οδός όπου δεν νοείται η νομιμοποίηση της παράνομης στάθμευσης. Εξάλλου και το Ινστιτούτο Βιώσιμης Κινητικότητας κατέθεσε τις επιφυλάξεις του για το αν και κατά πόσο θα μπορούσε να περάσει μία τέτοια απόφαση νομιμοποίησης, βάσει των ευρωπαϊκών οδηγιών κατάταξης των οδικών δικτύων.

Ο ΣΑΣΘ και ο ΟΑΣΘ κατέθεσαν την άποψη τους από την καθαρά συγκοινωνιακή οπτική και επεσήμαναν την επιφυλακτικότητά τους για το αν και κατά πόσο θα ήταν δόκιμη μία λύση αριστερά στην Τσιμισκή αν και οι ίδιοι ομολόγησαν ότι θα μπορούσαν να είναι ικανοποιημένοι με οποιαδήποτε λύση έπαιρνε τα ταξί από τη λεωφορειολωρίδα.

Ο αντιπεριφερειάρχης κ. Τσαμασλής, είχε ίσως την πιο ξεκάθαρη θέση από τους παρευρισκόμενους, άποψή που είχα και εγώ προσωπικά, ότι δεν υπάρχει σενάριο πιάτσας αριστερά στην Τσιμισκή και ότι ο ίδιος δεν θα το υπέγραφε ακόμα και αν του ερχόταν ως εισήγηση.

Η Τροχαία, διατύπωσε και αυτή τις επιφυλάξεις της για τη λογική της δημιουργίας πιατσών στην Τσιμισκή, παρόλο που θα της έλυνε το πρόβλημα της αστυνόμευσης της λεωφορειολωρίδας, ενώ οι εκπρόσωποι των δύο επιμελητηρίων ανέφεραν την πεποίθηση τους ότι πρέπει να διατηρείται καθαρή η Τσιμισκή από τα οχήματα, όποια και αν είναι αυτά, αν και ο εκπρόσωπος του επαγγελματικού επιμελητηρίου διατύπωσε την άποψη ότι αν είναι αδύνατο να βρεθεί λύση στο θέμα της αστυνόμευσης γενικά, δεν βλέπει τον λόγο να μην πάνε στην αριστερή πλευρά της Τσιμισκή.

Επί της ουσίας, δηλαδή, υπήρχε μία γενικευμένη άρνηση των παρευρισκομένων να υιοθετήσουν την πρόταση των ταξί, ενώ αντιθέτως οι προτάσεις της υπηρεσίας του Δήμου Θεσσαλονίκης έγιναν δεκτές από όλους είτε καθ’ ολοκληρίαν είτε με παρατηρήσεις. Αυτή η άρνηση θεωρήθηκε από τον «Ερμή» ως casus belli και έτσι φτάσαμε στην παρουσία τους στο δημοτικό συμβούλιο της Δευτέρας.
Δεν μου άρεσε η στάση του «Ερμή» στο δημοτικό συμβούλιο. Κατανοώ τον “προβληματισμό” τους για το γεγονός ότι δεν υιοθετείται η άποψή τους, αλλά νομίζω ότι όταν όλοι οι αρμόδιοι φορείς διαφωνούν, τότε δεν μπορεί να είναι στραβός ο γιαλός. Επιπλέον, διατυπώσεις του τύπου «νίπτουμε τας χείρας μας για οτιδήποτε προκύψει στους δρόμους από αύριο», είναι σίγουρο ότι δεν βοηθούν στην επίλυση του προβλήματος, που είναι και το ζητούμενο.

Ακολούθησαν προσωπικές επιθέσεις στον Μπουτάρη γιατί τους «υποσχέθηκε» τη λύση που επιθυμούσαν, αν και ο Δήμαρχος κατέστησε από την αρχή σαφές ότι ναι μεν δεν τον ενοχλεί ιδιαίτερα το ταξί αριστερά στην Τσιμισκή, αλλά δεν είναι δικό του μαγαζί ο Δήμος. (Περίεργο να ακούς την αλήθεια, όσο και αν είναι σπάνιο)

Στη συνέχεια έγινε αναφορά για την προφορική πρόταση (κατόπιν συζήτησης με την Υπηρεσία) που τους κατέθεσα για παραχώρηση όλης της Μητροπόλεως  από Δραγούμη μέχρι Κούσκουρα, με αντάλλαγμα να αποζημιώσουν οι ίδιοι τις χαμένες θέσεις για τα ΙΧ σε αυτό το μήκος σε parking εκτός οδού για ευπαθείς κοινωνικές ομάδες που ένουν στο κέντρο της πόλης. Μία πρόταση που θα αντιστοιχούσε σε 3€ μηνιαία συμμετοχή για κάθε ένα από τα 2000 ταξί της Θεσσαλονίκης και θα έδινε και στην διοίκηση του Δήμου τη δυνατότητα να κοιτάξει στα μάτια τους κατοίκους της πόλης. Εδώ είναι και η διαφορά στην αντίληψη που έχουμε για το θέμα με τον Ερμή. Η δική μας δουλειά δεν είναι να εξυπηρετήσουμε το συμφέρον του ταξί. Η δική μας δουλειά είναι εξυπηρετήσουμε το συμφέρον της πόλης γενικά. Και όταν λέμε πόλη, εννοούμε συνολικά ταξί, ΟΑΣΘ, κατοίκους, καταστήματα, πεζούς,

Θα επανέλθουμε στο θέμα σύντομα με κάποιες διορθώσεις, καθώς στις πιάτσες εκτός κέντρου υπάρχει σχετική συμφωνία και θα επιμείνουμε και στη δημιουργία «αποθηκών», καθώς ο κάθε κλάδος πρέπει να προσαρμόζεται στις ανάγκες της εποχής και της τεχνολογίας. Ως συγκοινωνιολόγος με 10ετή εμπειρία στον ιδιωτικό τομέα γνωρίζω ότι μία τέτοια λύση μπορεί να λειτουργήσει, αρκεί να υπάρχει συνεννόηση και σεβασμός μεταξύ των οδηγών ταξί. Εξάλλου, τα ραδιοταξί διαθέτουν ήδη την τα μέσα για να λειτουργήσουν κατ’ αυτόν τον τρόπο. Σε κάθε περίπτωση, όταν υπάρχει ένα πρόβλημα τέτοια έκτασης, ικανή και αναγκαία συνθήκη για να βρεθεί λύση είναι να υπάρχουν αμοιβαίες υποχωρήσεις. Μέχρι σήμερα, υποχωρήσεις έχουν γίνει στην ουσία μόνο από την μία πλευρά. 

* Το άρθρο δημοσιέτηκε στην εφημερίδα Καρφίτσα (22/6/2013, http://www.karfitsa.gr/2013/06/22/doulia-mas-ine-na-exipiretisoume-to-simferon-tis-polis-ke-ochi-ton-taxi/ )

Monday, June 3, 2013

Ομιλία Γιάννη Μπουτάρη στο ετήσιο Συνέδριο της ΚΕΔΕ

Καλημέρα και από εμένα. Δεν  πρόκειται να σας απασχολήσω πολύ.
Είμαι φρέσκος στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και πρέπει να σας πω ότι όλο  αυτό το διάστημα και ειδικά μέσω των  συνεδρίων της ΚΕΔΕ, εκτίμησα σε μεγάλο βαθμό, σε πολύ μεγάλο βαθμό θα έλεγα, την ποιότητα των Δημάρχων της χώρας και προερχόμενος από τον ιδιωτικό τομέα, όλη μου τη ζωή εκεί ήμουν, θεωρώ ότι είναι τεράστια αδικία για το ελληνικό κράτος να μην εμπιστεύεται τους Δημάρχους. Γιατί το ελληνικό κράτος δεν εμπιστεύεται τους Δημάρχους.

Λίγο πολύ, οι συνάδελφοι όλοι είπαμε τα ίδια πράγματα. Η τοποθέτησή μας έχει ένα κεντρικό σημείο. Τι είδους Τοπική Αυτοδιοίκηση θέλουμε; Και εμείς και το κράτος. Τι είδους Τοπική Αυτοδιοίκηση θέλουμε; Πάντοτε σε σχέση φυσικά με την κεντρική εξουσία. Και ποια είναι αυτή η κεντρική εξουσία; Είναι η Αντιπεριφέρεια; Είναι η Περιφέρεια; Είναι η Αποκεντρωμένη Διοίκηση; Είναι τα Υπουργεία; Ποιοι είναι όλοι αυτοί οι οποίοι έχουν άπειρες αλληλοεπικαλύψεις;

Θα σας  πω εγώ ένα παράδειγμα. Στην Θεσσαλονίκη, οι κεντρικοί δρόμοι της Θεσσαλονίκης υπάγονται στην Περιφέρεια. Τα δρομάκια υπάγονται στο Δήμο. Όταν θέλουμε  να πάρουμε μια απόφαση για  έναν ποδηλατόδρομο ας πούμε που  είναι στους κεντρικούς δρόμους, αποφασίζει η Περιφέρεια, δεν αποφασίζει ο Δήμος. Μιλάμε για ένα τρελοκομείο απίστευτο.

Να μας πουν τελικά, γιατί εμείς  ξέρουμε τι θέλουμε, αλλά να μας πουν τελικά τι ρόλο παίζουν οι Δήμοι. Τι είναι οι Δήμοι; Ο Δήμος είναι  αυτός που διαχειρίζεται την  καθημερινότητα; Είναι δηλαδή αυτός που θα σηκώσει τα σκουπίδια, θα έχει Δημοτική Αστυνομία, η οποία δεν συνεργάζεται με την ΕΛΑΣ και τελικό αποτέλεσμα είναι τίποτα; Τι δουλειά πρέπει να κάνει ο Δήμος; Εκπροσωπεί το κράτος; Και όταν εκπροσωπεί το κράτος και μας έχει στείλει το κράτος τα προνοιακά επιδόματα ας πούμε, η Θεσσαλονίκη, ο Δήμος είχε 4.000 δικαιούχους για τα προνοιακά επιδόματα. Και ξαφνικά απέκτησε 19.000 δικαιούχους, οι οποίοι πρέπει να εξυπηρετούνται από το ίδιο προσωπικό, ίσως και λιγότερο προσωπικό και τελικά τι κάνουμε;

Έχουμε ένα  άλλο παράδειγμα. Την κατάργηση των  Νομικών Προσώπων. Αποφάσισε το κράτος, το οποίο τελικά δεν ξέρουμε και  τι αποφάσισε, εγώ τουλάχιστον δεν  έχω, δεν ξέρω αν έχει κανένας άλλος  μία εικόνα του τι ακριβώς είναι  η κατάργηση των Οργανισμών, αποφάσισε να καταργηθούν οι Οργανισμοί και δεν μας λέει γιατί το αποφάσισε. Για να μειωθεί το προσωπικό; Γιατί δεν λέει ξεκάθαρα ότι εγώ θέλω να απολύσω 5.000 άτομα. Δεν το λέει ξεκάθαρα. Καταργώ – λέει – τον Οργανισμό. Δεν μας λέει τι θα γίνουν οι εργαζόμενοι σε αυτό τον Οργανισμό. Και ίσως, το κυριότερο, τι θα γίνουν όλοι αυτοί οι οποίοι εξυπηρετούνται από τους Οργανισμούς. Και πρέπει εμείς να βγάλουμε το φίδι από την τρύπα. Ποιο φίδι και από ποια τρύπα;

Έχουμε ένα  άλλο τεράστιο θέμα. Τις περίφημες ιδιωτικοποιήσεις. Καταρχήν πρέπει να ξεκαθαρίσω ότι πρέπει να αποδαιμονοποιήσουμε τη λέξη «ιδιωτικοποίηση». Δεν είναι ούτε τέρας ούτε μπαμπούλας η ιδιωτικοποίηση. Πάρα πολλές φορές μπορεί να είναι πάρα πολύ καλή η ιδιωτικοποίηση. Όμως παίρνω πάλι το παράδειγμα της Θεσσαλονίκης. Ανακοινώνουν την ιδιωτικοποίηση της ΕΥΑΘ, ανακοινώνουν την ιδιωτικοποίηση του ΟΛΘ, αλλά δεν μας λένε με ποιους όρους γίνεται αυτή η ιδιωτικοποίηση. Δηλαδή όταν λέμε ιδιωτικοποίηση του λιμανιού, θα πουληθεί το 74% του λιμανιού σε έναν όποιο επενδυτή έρθει, χωρίς να έχει καμία προηγούμενη εμπειρία, χωρίς να έχει καμία σχέση με τα λιμάνια, με το οτιδήποτε; Και επιπλέον και το κυριότερο από όλα, χωρίς να ρωτήσουν την πόλη;

Είχαμε την  τύχη να έχουμε αναπτύξει αυτή τη 2ετία καλές σχέσεις με το λιμάνι του Αμβούργου, με την πόλη του Αμβούργου, που χρησιμοποιούμε σαν Σύμβουλο για διάφορα θέματα. Μεταξύ των άλλων και για το πώς διαχειρίζονται τα λιμάνια. Σε όλο τον κόσμο, τα λιμάνια είναι των Δήμων. Στην Ελλάδα, μπερδεύεται ο Οργανισμός Λιμένος, έχουμε Λιμενικά Ταμεία, έχουμε την ΚΕΔ, που η  παραλία ανήκει στην ΚΕΔ. Δηλαδή τρελαίνεσαι. Να σας πω ένα παράδειγμα, φέτος προσπαθούμε να νοικιάσουμε κάτι περίπτερα που έγιναν στην νέα παραλία της Θεσσαλονίκης και απορρίφθηκε η διαδικασία όλη από την Περιφέρεια, διότι λέει: δεν ανήκει σε εσάς ο χώρος, ανήκει στην ΚΕΔ. Εντωμεταξύ, όλο το έργο που είναι με λεφτά του ΕΣΠΑ και λοιπά, γίνεται από το Δήμο Θεσσαλονίκης και έχει παρθεί η υπόθεση από την ΚΕΔ. Δηλαδή, σε δουλειά να βρισκόμαστε. Κάποια στιγμή πρέπει να τελειώσει αυτό το πράγμα.

Και να μην  γκρινιάζουμε μόνο. Να έχουμε και προτάσεις. Καταρχάς, αυτό που είπε ο Γιώργος  ο Καμίνης, οικονομική αυτοτέλεια. Δεν  είναι δυνατόν να είμαστε εξαρτημένοι  έτσι, από το κράτος, με τους ΚΑΠ, με τη ΣΑΤΑ, δεν ξέρω εγώ τι άλλο, ούτε είναι δυνατό να έχουμε τα ανταποδοτικά τέλη, τα οποία θα αφορούν μόνο το Δήμο. Πρέπει οι Δήμοι να αποκτήσουν αυτονομία οικονομική. Μια πρόταση θα ήταν ίσως ο φόρος ακίνητης περιουσίας, να εισπράττεται από το Δήμο. Όταν αποκατασταθεί ένα τέτοιο σύστημα είσπραξης και όχι μέσω ΔΕΗ, να αποκτήσουν οι Δήμοι οικονομική αυτοτέλεια αλλά και εισπρακτική ικανότητα. Εάν γίνει αυτό, τότε αποκτά μεγαλύτερη σοβαρότητα ο Δήμος, ο πολίτης ξέρει σε ποιον να φωνάζει, γιατί τώρα όλα τα ακούμε εμείς.

Η οικονομική αυτοτέλεια, έχει απαραίτητο συμπλήρωμα την εισπρακτική και φορολογική δυνατότητα. Να ξέρει ο δημότης ότι επιπλέον δίνει στον Δήμο, στον οποιονδήποτε Δήμο, μία δυνατότητα άσκησης αναπτυξιακής πολιτικής. Εάν εγώ θέλω σε μία περιοχή να αναπτύξω τον οικιστικό ή τον βιομηχανικό τομέα ή το οτιδήποτε της περιοχής, εκεί θα κατεβάσω τον φόρο, για να μπορέσει να λειτουργήσει καλύτερα το σύστημα και βέβαια, δεν θα ανακαλύψουμε, αγαπητοί συνάδελφοι, τον τροχό. Έχουμε άπειρα μοντέλα, άπειρα παραδείγματα στην Ευρώπη. Είμαστε στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Δεν ανήκουμε ούτε στη Μέση Ανατολή, ούτε στην Κίνα, ούτε οπουδήποτε. Είμαστε μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Θα σας  πω ένα παράδειγμα πάλι, με την πολύ καλή σχέση που έχουμε με την Κολωνία, με την οποία είμαστε αδελφοποιημένη πόλη. Η Κολωνία έχει 16.000 δημοτικούς υπαλλήλους, σε μία πόλη 350.000 κατοίκων. Έχει 60 άτομα που δουλεύουν στον Οργανισμό Τουρισμού της Κολωνίας. 3 εκατομμύρια τουρίστες επισκέπτονται την Κολωνία παρόλο που η Κολωνία δεν έχει τίποτα να δεις. Νομίζω έναν καθεδρικό μόνο. Όμως τι δημοτικούς υπαλλήλους; Έχει Δημοτικές Επιχειρήσεις, το νερό, τον τουρισμό, την καθαριότητα. Όλα αυτά είναι Δημοτικές Επιχειρήσεις, 100% μέτοχος ο Δήμος και αυτές λειτουργούν την πόλη. Το Δημοτικό Συμβούλιο, ο Δήμος έχει τις πολιτικές αποφάσεις. Από εκεί και πέρα, όλη η δουλειά γίνεται από τις Δημοτικές Επιχειρήσεις που δουλεύουν με συγκεκριμένα κριτήρια.

Για το θέμα της  ιδιωτικοποίησης του νερού, έχουμε πάρει απόφαση στο Δημοτικό Συμβούλιο, θέλουμε δημοψήφισμα, δεν θέλουμε ιδιωτικοποίηση του νερού. Αλλά το να έρθει το νερό στο Δήμο Θεσσαλονίκης και να είναι Δημοτική Υπηρεσία, εγώ το δηλώνω δημόσια, είμαι αντίθετος. Δεν δουλεύουν οι Δημοτικές Υπηρεσίες με όλο αυτό το πλέγμα της γραφειοκρατίας και της περίπλοκης νομοθεσίας που υπάρχει, δεν δουλεύουν αποδοτικά.

Ένα τελευταίο, το οποίο ίσως ακουστεί λίγο ρομαντικό. Αυτά τα 2 τελευταία χρόνια που συμμετέχω  με πολύ μεγάλες απουσίες στα συμβαίνοντα  στην ΚΕΔΕ, με οδηγούν στην εξής πρόταση: Η ΚΕΔΕ έχει κομματική εκπροσώπηση. Δηλαδή είναι οι κομματικές παρατάξεις στην ΚΕΔΕ. Είναι η ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, είναι το ΠΑΣΟΚ, είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, είναι η ΔΗΜΑΡ, είναι το ΚΚΕ, είναι όλοι. Κατά την άποψή μου, αυτό είναι λάθος. Οι Δήμοι της Ελλάδος είναι 3 – 4 κατηγοριών. Είναι οι καθαρά αστικοί Δήμοι, είναι οι ημιαστικοί Δήμοι, είναι οι Δήμοι ορεινών και μειονεκτικών περιοχών, είναι οι νησιωτικοί Δήμοι. Πιστεύω ότι ο Δήμος Θεσσαλονίκης δεν έχει καμία σχέση με τα προβλήματα που έχει ο Δήμος της Μήλου, ας πούμε. Εάν θέλουμε, λοιπόν, να έχουμε μία πραγματικά καλή και αποτελεσματική εκπροσώπηση, πιστεύω ότι, επειδή το μοντέλο σύνθεσης της ΚΕΔΕ έχει γεράσει, έχει παλιώσει, πρέπει να κάνουμε μία νέα σύνθεση στην ΚΕΔΕ, η οποία να εκπροσωπεί πραγματικά τις ανάγκες των διαφορετικών κατηγοριών Δήμων της χώρας.
Ευχαριστώ.