Thursday, May 26, 2011

Τι έγινε στην Ικτίνου

Σύμφωνα με τα τραπεζοκαθίσματα που η υπηρεσία της Διεύθυνσης Αρχιτεκτονικών Έργων απέδωσε σε κάθε κατάστημα (σε συνδυασμό και με την αντίστοιχη πρόβλεψη του Υγειονομικού για το maximum που δικαιούται κάθε κατάστημα) έγινε μία κατανομή αναλογική για όλους στην Ικτίνου. Προκειμένου να ικανοποιηθεί η συνθήκη για το Room 22 θα έπρεπε να δοθούν τραπεζοκαθίσματα απέναντι (μπροστά από το σχολείο), γεγονός που αποκλείστηκε καθέτως για όλους. Αποφασίστηκε λοιπόν να υλοποιηθεί μέρος της πρότασης συνολικά των καταστηματαρχών για μετακίνηση του πρασίνου από την άλλη μεριά της Ικτίνου, προκειμένου να ικανοποιηθεί η αναλογία των τραπεζοκαθισμάτων για όλους και κυρίως για το Room 22. Κατόπιν της συνεδρίασης της επιτροπής ποιότητας ζωής, διέρρευσε ότι το συγκεκριμένο κατάστημα δεν είχε καν άδεια τραπεζοκαθισμάτων μέχρι τότε. Αυτό δεν το ξέρω. Βέβαια, με την προτεινόμενη λύση το θέμα της άδειας επιλύεται. Το ηθικό θέμα έγκειται για μένα ότι φαίνεται πως είναι μία προνομιακή μεταχείριση ενός επιχειρηματία που πολιτεύθυηκε με την Πρωτοβουλία. Γι αυτό ακριβώς το λόγο, θεωρώ πως το status είναι όλη η αλήθεια. Είναι τίμιο, αλλά δεν φαίνεται τίμιο.

Εκτός βέβαια, αν μου πει κάποιος ότι αν δεν είχε τον απαιτούμενο χώρο μπροστά από το κατάστημα του, ας μην είχε τραπεζοκαθίσματα. Αυτό θα σήμαινε όμως την ανατροπή όλων των αναλογιών επί της Ικτίνου και ένα αδιέξοδο που θα οδηγούσε σε εμφύλιο πόλεμο γενικά. Μεταξύ καταστηματαρχών, μεταξύ κατοίκων, μεταξύ όλων. Θα ανοίγανε πληγές αγιάτρευτες.

Ίσως θα έπρεπε να γίνει η ανάπλαση συνολικά πρώτα. Αλλά ακόμα και αυτήν την προτεινόμενη ανάπλαση δεν την εχω δει. Θέλω να πιστεύω ότι θα είναι δίκαια προς όλους και κυρίως προς το πράσινο. Αλλά γι αυτό υπάρχουν αρμοδιότεροι. Καταλαβαίνετε λοιπόν πως το θέμα δεν είναι τόσο απλό όσο φαίνεται. Και προς αποφυγή παρεξηγήσεων την αλλαγή την ψήφισα και εγώ. Με μία επισήμανση και μία προϋπόθεση. Η επισήμανση ήταν ότι αισθάνομαι λίγο εκτεθειμένος για το "φαίνεσθαι" της όλης διαδικασίας. Η προϋπόθεση (που ήταν προϋπόθεση όλων) ήταν ότι η όλη διαδικασία πρέπει να ολοκληρωθεί μέσα στην τρέχουσα εβδομάδα και ότι δεν θα υπάρχει επιβάρυνση στο πράσινο.

Τέλος, έχω την (όχι διαπιστωμένη) πληροφόρηση (και γι αυτό δεν αναφέρω ονόματα) ότι υπήρχαν συμπεριφορές που δεν ήταν πρέπουσες από την μεριά κάποιων εμπλεκομένων. Που εκθέτουν κυρίως τους εαυτούς τους. Και αυτό δεν αφορά κανέναν από τη μεριά του Δήμου.

Monday, May 2, 2011

Ηρακλής, το ευκολό(τερο) θύμα ενός αρρωστημένου συστήματος

Ο Ηρακλής είναι για δεύτερη φορά αντιμέτωπος με την αποβολή από τη Superleague λόγω μη πλήρωσης των θεσπισμένων κριτηρίων για την αδειοδότηση των ομάδων από την UEFA. Κριτήρια τα οποία εξετάζονται όχι από την UEFA, αλλά από τις αρμόδιες επιτροπές της ΕΠΟ.

Δεν θέλω να υπεισέλθω στην ουσία των κριτηρίων. Αφενός γιατί δεν έχω σαφή εικόνα για το ποια είναι αυτά τα κριτήρια (και για το αν τα ικανοποιεί ο Ηρακλής, αφού είναι απόρρητη η διαδικασία εξέτασης) και αφετέρου γιατί όλοι όσοι ασχολούμαστε ενεργά με τον αθλητισμό, είτε ως οπαδοί είτε ως επαγγελματίες του χώρου, γνωρίζουμε ότι στην Ελλάδα, τυπικά, ελάχιστες ομάδες πληρούν τα κριτήρια αυτά. Επιλεκτικά θα αναφέρω τον υποκειμενικό τρόπο αξιολόγησης της βιωσιμότητας των ομάδων και νομίζω αυτό είναι αρκετό.

Ο Ηρακλής, λοιπόν είναι το ευκολότερο θύμα αυτής της διαδικασίας που επιβάλλεται από μία ανεξάρτητη αρχή (ΕΠΟ), η οποία κάθε άλλο παρά αξιόπιστη δείχνει προς τα έξω, ειδικά αν αναλογιστούμε και τις τελευταίες αποκαλύψεις τηλεφωνικών υποκλοπών, στις οποίες εμπλέκεται άτομο που βρίσκεται στο ΔΣ της ΕΠΟ, ως αντιπρόσωπος της Superleague (!!!). Και πάλι όσοι ασχολούμαστε ενεργά, ξέρουμε ότι αυτά δεν είναι καινούρια πράγματα. Ο Ηρακλής είναι το ευκολότερο θύμα ενός άρρωστου συστήματος που εκτός από την ΕΠΟ εμπλέκει όμως και την εκάστοτε Πολιτεία.

Μια Πολιτεία που κατά το δοκούν:

• Αφήνει ομάδες να λειτουργούν ανενόχλητα με παγωμένα χρέη δεκάδων εκατομμυρίων Ευρώ, παρέχοντας ασφαλιστικές και φορολογικές ενημερότητες
• Πληρώνει μέσω της κρατικής ΕΡΤ τηλεοπτικά δικαιώματα σε ομάδες της αρεσκείας της και σε τιμές που είναι αμφίβολο αν θα δίνανε ιδιωτικά ΜΜΜ
• Χορηγεί μέσω ελεγχόμενων Α.Ε. (ΟΤΕ, COSMOTE, EKO, ΔΕΠΑ, ΟΠΑΠ, κλπ) ποσά για διαφήμιση που είναι επίσης αμφίβολο αν τα έδιναν ιδιωτικές επιχειρήσεις
• Ελέγχει και επιβάλλει τη νομιμότητα (μέσω Αστυνομίας και Δικαιοσύνης αντίστοιχα), κρίνοντας ως επί το πλείστον με άκρως υποκειμενικά κριτήρια που γεννούν εύλογους προβληματισμούς σχετικά με το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα.

Αν σε αυτό το αρρωστημένο σύστημα ο Ηρακλής είναι η μοναδική ομάδα που στραβά αρμενίζει, αυτό το ξέρουν καλύτερα όχι μόνο αυτοί που αποφασίζουν για τις τύχες των ομάδων στην ΕΠΟ, αλλά και αυτοί που ασχολούνται με το χώρο επειδή τους ενδιαφέρει το ποδόσφαιρο ως προϊόν. Το ποδόσφαιρο, ως προϊόν, ενδιαφέρει και μένα ως οπαδό του Ηρακλή, και γι αυτό μπορώ να σας πω ότι ο Ηρακλής δεν είναι η μόνη ομάδα που στραβά αρμενίζει. Υπάρχουν και άλλες που είναι σε χειρότερη κατάσταση. Ο Ηρακλής δεν έχει παγωμένα χρέη, έχει διακανονισμένες οφειλές και έχει εξασφαλίσει τη βιωσιμότητά του στους αγωνιστικούς χώρους και μόνο. Ας μας εξηγήσουν και άλλοι πως έχουν εξασφαλίσει τη βιωσιμότητα τους με ανύπαρκτες καλύψεις αύξησης μετοχικού κεφαλαίου.
Πρόταση μου είναι μία εκ νέου αναδιάρθρωση του Πρωταθλήματος με διακριτούς ρόλους Πολιτείας και ΕΠΟ και ίση αντιμετώπιση όλων των εμπλεκομένων. Όσο δε γίνεται αυτό, τότε το ποδόσφαιρο και ο επαγγελματικός αθλητισμός εν γένει θα είναι εργαστήριο παραγωγής βίας και όχι θεάματος. Δεν ξέρω πως μπορεί να γίνει αυτή η αναδιάρθρωση. Ίσως με ρύθμιση των χρεών όλων των ομάδων και συνολική χορηγία στη Superleague από τη μεριά της Πολιτείας μέσω του ΟΠΑΠ και απεμπλοκή της αστυνομίας από τη τήρηση της τάξης στους αγωνιστικούς χώρους με κατάλληλη νομοθετική ρύθμιση. Ίσως με κάτι άλλο. Το μόνο σίγουρο είναι ότι ο Ηρακλής είναι το ευκολότερο θύμα για κάποιους. Σίγουρα πάντως δεν είναι η ομάδα που ευθύνεται για το χάλι του επαγγελματικού αθλητισμού.


To άρθρο γράφτηκε για το spnews.gr, όπου και δημοσιεύτηκε