Wednesday, May 29, 2013

Θεσσαλονίκη και ταξί. Τι έγινε, τι γίνεται.

Παρακολουθώ τις τελευταίες μέρες στο Διαδίκτυο μία σειρά από τοποθετήσεις ειδικών και μη για το θέμα των ταξί στο Δήμο Θεσσαλονίκης. Νομίζω ότι ενόψει των τελικών συζητήσεων μεταξύ όλων των εμπλεκομένων φορέων (Δήμος Θεσσαλονίκης, Ταξί, Περιφέρεια, Τροχαία) και κατόπιν των εισηγήσεων της Διεύθυνσης Βιώσιμης Κινητικότητας, καλό θα ήταν να πω την άποψή μου για το τι έχει συμβεί τα τελευταία 2,5 χρόνια στο επίμαχο θέμα.

Καταρχήν να πω τα γνωστά και τετριμμένα, που ισχύουν. Σέβομαι τους οδηγούς ταξί ως μεροκαματιάρηδες που προσπαθούν εν καιρώ κρίσης να βγάλουν τα προς το ζην τους. Αντιλαμβάνομαι τα προβλήματά τους και προσπαθώ όσο μπορώ και όσο γίνεται να συμβάλλω στην επίλυση των προβλημάτων τους, αρκεί όμως η επίλυση του δικού τους προβλήματος να μην είναι εις βάρος άλλων κοινωνικών ομάδων της πόλης. Και αυτό το τελευταίο είναι κάτι πολύ σημαντικό για να ξεπεραστεί χωρίς ιδιαίτερη αναφορά. Στο προκείμενο τώρα και χωρίς πολλές κουραστικές λεπτομέρειες.

Από το 2011 που αναλάβαμε ως Διοίκηση, έχουμε διπλασιάσει τις θέσεις των ταξί μέσα στη Θεσσαλονίκη. Από 120, έχουν γίνει 250. Όλες οι νέες πιάτσες και οι επεκτάσεις των υφιστάμενων έγιναν κατόπιν εισήγησης του συνδικαλιστικού οργάνου των ταξί (ΕΡΜΗΣ) και σε ποσοστό αξίζει να σημειωθεί ότι ικανοποιήθηκε άνω του 60% των αιτημάτων τους.

Πριν από ένα 6μηνο περίπου όταν διαπιστώθηκε εκ νέου, ότι το πρόβλημα αντί να συρρικνώνεται, λάμβανε ακόμα μεγαλύτερες διαστάσεις, ειδικά όσον αφορά στην ομαλή λειτουργία των λεωφορειολωρίδων σε Τσιμισκή και Β. Όλγας ξεκίνησε νέος κύκλος συζητήσεων.

Στις συζητήσεις διαπιστώθηκε σχετική συμφωνία στη χωροθέτηση νέων πιατσών και επέκταση υφιστάμενων, στους χώρους εκτός του ιστορικού κέντρου, με τις Δημοτικές Κοινότητες να δίνουν την συγκατάθεσή τους, έτσι ώστε να καταστούν ελκυστικοί ως χώροι αναμονής και άλλες περιοχές της πόλης. Η δική μου τοποθέτηση απέναντι στον ΕΡΜΗ ήταν ότι για να προχωρήσουμε σε υλοποίηση αυτών των χώρων θα πρέπει ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΩΣ να υπάρξει και συμφωνία για την αντιμετώπιση του προβλήματος στο ιστορικό κέντρο της πόλης. Ο ΕΡΜΗΣ το αντιμετώπισε ως εκβιασμό, εγώ το αντιμετώπισα ως διαπραγματευτικό χαρτί προκειμένου να βρεθεί μόνιμη λύση.

Ξεκινήσαμε τις συζητήσεις για το ιστορικό κέντρο με 2 ΚΥΡΙΕΣ προτάσεις από τη μεριά του Δήμου Θεσσαλονίκης:

  1. Πρόταση του Δημάρχου για λειτουργία μονών-ζυγών ταξί στο κέντρο της πόλης, κατά τα πρότυπα λειτουργίας του δακτυλίου στην Αθήνα προκειμένου να πέσει στο μισό ο αριθμός των ταξί που περιφέρονται στο κέντρο. Κάθετη άρνηση από τον ΕΡΜΗ. Δικαιολογημένη εν μέρει και γι αυτό δεν επιμέναμε.
  2. Χωροθέτηση «δεξαμενών» εκτός οδού περιμετρικά του κέντρου σε χώρους που θα προτείναμε εμείς και σε συμφωνία με τον ΕΡΜΗ, έτσι ώστε να τροφοδοτούνται οι πιάτσες από τις δεξαμενές για να μην παρατηρείται το φαινόμενο των ανεξέλεγκτων ουρών. Κάθετη άρνηση από τον ΕΡΜΗ με τη δικαιολογία ότι «δεν μπορούμε να αστυνομεύσουμε τους συναδέλφους μας ότι οι πιάτσες θα τροφοδοτούνται από τις δεξαμενές και όχι από αυτούς που κινούνται στον δρόμο». Ως συγκοινωνιολόγος με εμπειρία από τον ιδιωτικό τομέα και γνώστης των δυνατοτήτων των GPS και γενικά των νέων τεχνολογιών, τους είπαμε ότι υπάρχει η δυνατότητα για αυτοαστυνόμευση, η απάντηση ήταν ότι αυτά δεν γίνονται.

Η ανταπάντηση του ΕΡΜΗ ήταν (και ακόμα είναι) ότι ο μόνος τρόπος για να μπορέσει να υπάρξει μία αυτοαστυνόμευση είναι η παραχώρηση της αριστερής λωρίδας της Τσιμισκή ως πιάτσα σε τρία σημεία (Γούναρη, Everest, Αριστοτέλους). Τελεία και παύλα. Αντιπροτείναμε επίσης την παραχώρηση ΟΛΗΣ της οδού Μητροπόλεως από Κομνηνών μέχρι Κούσκουρα με αντίτιμο 4€ το μήνα ανά ταξί, προκειμένου με τα χρήματα που θα μαζευτούν να τακτοποιηθούν εκτός οδού σε parking ευαίσθητες κοινωνικά ομάδες (πολύτεκνοι, κάτω από όρια της φτώχιας, ΑΜΕΑ) και να χαρακτηριστεί η οδός Μητροπόλεως ως μία οδός για ταξί, χωρίς να επιβαρύνονται οι μόνιμοι κάτοικοι του κέντρου. Όχι και σε αυτό.

Κατόπιν σχετικής συζήτησης με τον Δήμαρχο, αντιπροτάθηκε να εξεταστεί η παραχώρηση θέσεων σε κάθετες οδούς (εις βάρος των μόνιμων κατοίκων) στην Τσιμισκή προκειμένου να βρεθεί μία συμβιβαστική λύση. Ο ΕΡΜΗΣ επανήλθε με νέα εισήγηση για κάθετες οδούς η οποία αντιμετωπίστηκε θετικά από τη Διεύθυνση Βιώσιμης Κινητικότητας. Σε συνάντηση του ΕΡΜΗ με το Δήμαρχο και αφού υπήρχε προφορική συμφωνία με τον ΕΡΜΗ κατόπιν ΓΡΑΠΤΗΣ εισήγησης τους για το θέμα των καθέτων οδών, ο ΕΡΜΗΣ επανήλθε στης αριστερή λωρίδα της Τσιμισκή. Ο Δήμαρχος, επειδή προφανώς έχει και πολύ σοβαρότερα πράγματα για να ασχοληθεί και επειδή έβλεπε την αμετακίνητη θέση του ΕΡΜΗ, είπε να εξεταστεί το ενδεχόμενο από την Υπηρεσία. Εξετάστηκε λοιπόν και η Υπηρεσία θέλοντας να στηρίξει την άποψή της ότι η αριστερή πλευρά της Τσιμισκή, αφενός δεν είναι ορθή επιστημονικά (φορτοεκφορτώσεις, ασφάλεια, κάγκελα, κλπ) και αφετέρου είναι απόφαση της Περιφέρειας επανήλθε με νέα πρόταση για διευρυμένες πιάτσες εντός του ιστορικού κέντρου, οι οποίες και θα συζητηθούν άμεσα σε κοινή συνάντηση όλων των εμπλεκομένων φορέων όπου και θα συζητηθούν όλα τα ενδεχόμενα.


ΥΓ1: Με όσους μεμονωμένους οδηγούς ταξί έχω συζητήσει τις προτάσεις του Δήμου, δεν πιστεύουν ότι οι προτάσεις μας δεν έχουν γίνει αποδεκτές

ΥΓ2: Ένας συγκεκριμένος οδηγός ταξί, μου είπε ότι θα αποτελούσε λύση του προβλήματος η κατάργηση της χρέωσης των 2€ για παραλαβή πελάτη από κλήση ραδιοταξί ΜΟΝΟ για το ιστορικό κέντρο. Επίσης μου είπε ότι αν το προτείνει ο Δήμος Θεσσαλονίκης, η απάντηση θα είναι αρνητική από αντίδραση και ότι αν το προτείνει αυτός «θα πέσουν να τον φάνε». Βέβαια την ίδια ώρα, μου είπε, δεν υπάρχει χρεώση των 2€ για παραλαβή από συγκεκριμένα ξενοδοχεία και το Μέγαρο Μουσικής κατόπιν ειδικής συμφωνίας. Αλλά παραμένει για τα νοσοκομεία. Δεν τα λέω εγώ. Μου τα είπαν.

* Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Μακεδονία. (30/5/2013,  http://www.makthes.gr/news/opinions/105006/)