Friday, December 2, 2011

Γκιουλέκας και Σύλλογος Εργαζομένων Δήμου Θεσσαλονίκης (ΣΕΔΘ)

Σήμερα στο δημοτικό συμβούλιο, μεταξύ άλλων, είχαμε δύο περιστατικά. Το πρώτο η καταγγελία του κ. Γκιουλέκα για πολιτικές διώξεις εργαζομένων στην καθαριότητα και την ανακοίνωση του ΣΕΔΘ για το θέμα της εφεδρείας και της εναντίωσης του στην προκήρυξη νέων θέσεων συμβασιούχων στην καθαριότητα.

Όσον αφορά στον κ. Γκιουλέκα: Πολιτική δίωξη εργαζομένων στην καθαριότητα δεν υπάρχει από μία διοίκηση που είναι ανεξάρτητη δημοτική παράταξη. Πολιτική δίωξη μπορεί να υπάρξει μόνο αν πολιτικά κατηγορηθούν οι προηγούμενες διοικήσεις του Δήμου, που στο όνομα της υπηρεσίας καθαριότητας, προσελάμβαναν υπαλλήλους και τους αποσπούσαν σε υπηρεσίες και πόστα που ουδεμία σχέση έχουν με την καθαριότητα. Επίσης πολιτική δίωξη μπορεί να υπάρξει μόνο αν πολιτικά κατηγορηθούν οι προηγούμενες διοικήσεις του Δήμου, που ανανεώναν καταχρηστικά συμβάσεις ορισμένου χρόνου συμβασιούχων δημιουργόντας την ΠΡΟΣΔΟΚΙΑ ότι εφόσον συνεχίσουν να διοικούν οι ίδιοι και οι ίδιοι θα συνεχίζουν να βγάζουν το ψωμί τους. Αυτές οι πρακτικές του παρελθόντος (σε επίπεδο κεντρικής κυβέρνησης και ΟΤΑ) είναι πρακτικές που έως ένα βαθμό συνεισέφεραν στο να καταλήξουμε σ' αυτά τα χάλια και ως πολιτικό σύστημα αλλά και οικονομικά. Τα παραπάνω, λοιπόν, συνιστούν κατ' εμέ τον ορισμό της πολιτικής δίωξης και σ' αυτό το σημείο θέλω να ασχοληθώ και με τον ΣΕΔΘ.

Πού ήταν ο ΣΕΔΘ όταν συνέβαιναν αυτά στο παρελθόν από τις προηγούμενες διοικήσεις? Δεν είναι η διοίκηση Μπουτάρη αυτή που ευθύνεται για αυτό που συμβαίνει σε επίπεδο κεντρικής κυβέρνησης όσον αφορά στη διαδικασία προσλήψεων μέσω συμβάσεων και όσον αφορά στην εφεδρεία. Όμως ο ΣΕΔΘ ξέρει να ζητάει ευθύνες από τη διοίκηση του Δήμου για πράγματα για τα οποία δεν ευθύνεται, αλλά δεν ξέρει να παίρνει θέση στις καταγγελίες του κ. Γκιουλέκα για πολιτικές διώξεις εναντίον των ίδιων των εργαζομένων. Αυτή η καταγγελία δεν τους αφορά?

Κατανοώ την αγωνία του κ Γκιουλέκα να διατηρήσει την κυριαρχία του μεταξύ των ψηφοφόρων της ΝΔ εντός και αλλά εκτός του Δήμου, αλλά κάποτε ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ πρέπει να αντιληφθούμε σε αυτή την χώρα (και πόλη) ποιος εκφράζει το πολιτικό σύστημα και τις πελατειακές σχέσεις που θέλουμε να αφήσουμε πίσω μας όλοι (στα λόγια?) και ποιος κινείται στην προκήρυξη νέων θέσεων στην καθαριότητα ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΙΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΠΟΥ ΣΤΟ ΚΑΤΩ ΚΑΤΩ ΤΗΣ ΓΡΑΦΗΣ ΠΛΗΡΩΝΟΥΝ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΟΙ ΔΗΜΟΤΕΣ ΜΕΣΩ ΑΝΤΑΠΟΔΟΤΙΚΩΝ ΤΕΛΩΝ. Και ο νόμος είναι σαφής: Από τη στιγμή που δεν επιτρέπονται νέες προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, δικαίωμα στην ανανέωση της σύμβασης τους έχουν παλιοί συμβασιούχοι μόνο αν δεν προκύψει εκδήλωση ενδιαφέροντος από νέους υποψήφιους συμβασιούχους. Και αυτό είναι ένα σύστημα που βάζει τέλος στις προσδοκίες και την δημιουργία πελατειακών σχέσεων. Στον ιδιωτικό τομέα όποιος υπογράφει σύμβαση ορισμένου χρόνου, με το που λήγει η σύμβαση του είναι στο έλεος του Θεού. Αυτοί είναι άνθρωποι ενός κατώτερου Θεού?

Thursday, November 3, 2011

Ο ΓΑΠ, ο Σαμαράς, οι "εταίροι" μας και η επόμενη μέρα.

Πείτε ό,τι θέλετε για τον ΓΑΠ. Σήμερα στην περιγραφή της κατάστασης και του προβλήματος ήταν συγκλονιστικός. Και χωρίς σαρδάμ. Έχει σημασία. Για όποιον θέλει να βλέπει την ουσία των πραγμάτων, έδωσε και στον πιο δύσπιστο πολίτη της χώρας να καταλάβει ότι οι στυγνοί εκβιαστές της χώρας μας είναι οι "εταίροι" μας σε αυτό που αποκαλείται, στον τίτλο μόνο, Ευρωπαϊκή Ένωση. Το ερώτημα που θα έθετε στον λαό για την αποδοχή ή μη της δανειακής σύμβασης, θα μεταφραζόταν από αυτούς ως παραμονή ή μη στο ευρώ. Αυτοί είναι...

Εμείς, ως Ελλάδα το 2009, αλλά και εγώ προσωπικά, τον ψήφισα το 2009 για Πρωθυπουργό της Ελλάδας και τελικά προέκυψε στην πορεία ότι χρειαζόμαστε κάποιον που να μπορεί να τα βάλει με όλο το σύστημα που καταδυναστεύει τον πλανήτη: Τις "αγορές". Δεν έφταναν αυτοί, φάνηκε ότι είχε να τα βάλει και με τους "εταίρους" μας. Αποδείχθηκε, ότι προφανώς, ο άνθρωπος δεν έχει τη δυνατότητα να τα βάλει με αυτούς μόνος του και να κερδίσει. Μόνος του. Και εκεί έχασε το στοίχημα με το λαό. Ότι το πάλεψε μόνος του και δεν έδειξε στο λαό να καταλάβει ότι εχθρός δεν είναι ο ίδιος, αλλά οι "εταίροι" μας. Αυτό θα ήταν το μεγαλύτερο διαπραγματευτικό όπλο στις "συζητήσεις" με τους εταίρους. Δύο χρόνια έκανε να του πάρει να το καταλάβει και έχασε το πρόσωπο πλέον... Έτσι είναι...

Έχασε επίσης μόνος του το παιχνίδι των αλλαγών στη χώρα. Εδώ θα τον κατηγορήσω για έλλειψη αποφασιστικότητας να τα βάλει με το σύστημα που και το ίδιο το ΠΑΣΟΚ έθρεψε σε μεγάλο βαθμό. Κακό συνδικαλισμό και κακό δημόσιο τομέα. Γιατί υπάρχουν και καλοί μέσα εκεί. Δεν έκανε τις ιδιωτικοποιήσεις που έπρεπε να κάνει (με συμφέροντες όρους βεβαίως). Δεν έδειξε με τις πράξεις του ότι μαζί με τις θυσίες του κόσμου υπάρχει και απονομή δικαιοσύνης στα σκάνδαλα του παρελθόντος. Ούτε ένας μπήκε φυλακή. Δεν έκανε και πολλά άλλα.

Ο Σαμαράς... Τι να πεις για τον Σαμαρά? Δύο πράγματα θα πω και δεν θα ασχοληθώ ξανά. Σε αυτές τις ιστορικές στιγμές, από Τετάρτη-Κυριακή η συμφωνία είναι προδοτική, και Δευτέρα-Πέμπτη την ψηφίζει προκειμένου να μην γίνει δημοψήφισμα και μην μιλήσει ο λαός φοβόμενος, λέει, ότι θα απαντήσουν στον ερωτόντα. Αφού, σήμερα, τη θέλει τη σύμβαση, είτε τζόγαρε (ακούστε... τζόγαρε σε αυτές τις στιγμές) ότι θα ψηφιστεί χωρίς τη στήριξη του είτε φοβόταν ότι ακόμα και αυτός να συμφωνούσε ΠΡΙΝ το δημοψήφισμα, η απάντηση θα ήταν όχι σε ΔΥΟ ερωτόντες... Εκτός αν δεν σέβεται την άποψη του λαού, που μπαίνουμε σε θέματα πολιτικής φιλοσοφίας του...

Μπορεί να αποδειχθεί ιστορικό λάθος για μένα και όσους το πιστεύουν, που νομίζω είναι και οι περισσότεροι (άνω του 50%, if you know what I mean), αλλά νομίζω ότι μέλλον αξιοπρεπές για εμάς και τη ζωή μας δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς ευρώ. Γι αυτό και πιστεύω ότι αν η συμφωνία στη δανειακή σύμβαση είναι απαραίτητη για την παραμονή μας στο ευρώ, πρέπει να τη δεχτούμε. Είναι απαραίτητη και η διαγραφή τους 50% τους χρέους μας (και για το 100% δεν θα έλεγα όχι, αλλά ας είμαστε ρεαλιστές, αν θέλουμε να βρούμε άκρη) και είναι απαραίτητη η δανειακή ειρήνη της Ελλάδας, προκειμένου ΚΑΠΟΤΕ να αναπτυχθούμε.

Προκειμένου να γίνει αυτό, πιστεύω ότι το ιδανικό θα ήταν να μας κυβερνάνε άνθρωποι που να μπορούν να εξασφαλίσουν τα καλύτερα δυνατά ανταλλάγματα για αυτή τη συμφωνία. Και για τα καλύτερα δυνατά ανταλλάγματα πρέπει να υπάρχει η μεγαλύτερη κατά το δυνατόν συναίνεση. Σε αυτή τη συναίνεση πρέπει να συμμετέχουν όλοι. Συναίνεση με κυβέρνηση εθνικής ενότητας. Υπάρχει κόσμος που πιστεύει ότι αυτή η κυβέρνηση πρέπει ή μπορεί να προκύψει μετά από άμεσες εκλογές. Νομίζω ότι οι εκλογές είναι μία διαδικασία που δεν χρειάζεται η Ελλάδα ΤΩΡΑ. Η Ελλάδα χρειάζεται ισχυρό μέτωπο εναντίον των "εταίρων" μας στις διαπραγματεύσεις. Σε αυτό το μέτωπο θέση έχουν όλοι, εννοείται εκτός του ΚΚΕ, που ενώ κερδίζει στην τοποθέτηση εναντίον των "εταίρων", χάνει στο αίτημα του κατ' εμέ. Ακόμα και ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ιστορικό καθήκον να συμμετέχει. Αν δεν συμμετέχει, ας τους κρίνει ο λαός. Δεν μιλάμε πλέον για συναίνεση κομμάτων, αλλά συναίνεση λαού.

Μετά τις επιτυχείς, θέλω να πιστεύω αν συμμετέχουν όλοι, διαπραγματεύσεις, ναι, να πάμε σε εκλογές. Και μάλιστα με απλή αναλογική, έτσι ώστε το κάθε κόμμα να αντιλαμβάνεται ότι η φωνή του είναι κρίσιμο μέγεθος στο αύριο της Ελλάδας. Με ή χωρίς ευρώ, ανάλογα με αυτό που πρεσβεύουν. Και ας αποφασίσουν οι πολίτες αν θέλουν μία ζωή, σε αυτό το παγκόσμιο περιβάλλον, εκτός ευρώ.

Τώρα το τί θα ψηφίσουμε, αυτό είναι μία άλλη υπόθεση. Αλλά όσοι γκρινιάζουν, να μην παραπονιούνται. Το πολιτικό σύστημα, είναι φτιαγμένο με τη ψήφο μας. Ο καθένας αξιολογεί τι υπάρχει ως επιλογή. Αν δεν υπάρχουν επιλογές, τότε γιατί ζητάμε εκλογές?

Friday, July 8, 2011

Παραχώρηση θέσεων στάσης και στάθμευσης

Αποφασίστηκε σήμερα στην Επιτροπή Ποιότητας Ζωής του Δήμου Θεσσαλονίκης το νέο καθεστώς παραχώρησης ειδικών θέσεων στάσης και στάθμευσης. Οι αποφάσεις που λήφθηκαν και θα πρέπει να κυρωθούν και από επόμενο Δημοτικό Συμβούλιο είναι οι εξής:

1) Συνέχιση του καθεστώτος παραχώρησης ειδικών θέσεων στάθμευσης σε ΑμεΑ, με διερεύνηση της πιθανότητας στενότερου ελέγχου της παραχώρησης του ειδικού σήματος αναπήρων που δίδεται από τη Α' βάθμια υγειονομική υπηρεσία. Θετική αντιμετώπιση αιτήσεων θέσης στάσης για ΑμεΑ (γενικά) έμπροσθεν Δημοσίων Υπηρεσιών.

2) Παραχώρηση κατά περίπτωση θέσης στάσης για επιβίβαση-αποβίβαση πελατών σε ξενοδοχεία. Ανάκληση/επανεξέταση θέσεων που έχουν δοθεί ατελώς παρά την οδό σε ξενοδοχεία για εξυπηρέτηση πελατών.

3) Επανεξέταση του καθεστώτος παραχώρησης θέσεων στάθμευσης σε προξενικές αρχές κατόπιν σχετικών εισηγήσεων που θα δίνονται από τις αρμόδιες υπηρεσίες του Υπουργείου Εξωτερικών (Διεύθυνση Εθιμοτυπίας και Υπηρεσία Διεθνών Σχέσεων)

4) Ανάκληση θέσεων στάθμευσης κομμάτων

5) Ανάκληση θέσεων στάθμευσης μέσων μαζικής ενημέρωσης

6) Παραχώρηση θέσεων στάσης έμπροσθεν τραπεζών και ΕΛ.ΤΑ ΜΟΝΟ για χρηματαποστολές και μόνο κατά τις ώρες λειτουργίας των τραπεζών. Οι θέσεις πρέπει να παραμένουν κενές τις υπόλοιπες ώρες βάσει νόμου.

7) Παραχώρησης θέσης στάσης μπροστά από κλινικές, νοσοκομεία ΜΟΝΟ για τις ανάγκες ασθενοφόρων.

8) Παραχώρηση θέσεων στάσης έμπροσθεν ιερών ναών, ΜΟΝΟ για τις ανάγκες προσωρινής στάσης οχημάτων για τέλεση μυστηρίων και ΜΟΝΟ αν δεν υπάρχει διαμορφωμένος χώρος στον προάυλιο χώρο των ναών. Θέσεις που δεν εξυπηρετούν παραπάνω ανάγκες, θα ανακληθούν.

9)Ανάκληση θέσεων διαφόρων συλλόγων, σωματείων, εταιριών, κλπ

11) Επανεξέταση θέσεων στάθμευσης δημοσίων υπηρεσιών και ΝΠΔΔ και εκ νέου παραχώρηση θέσεων ΜΟΝΟ για υπηρεσιακά οχήματα και αφού αιτιολογείται επαρκώς η ανάγκη παραχώρησης θέσης για την εύρυθμη λειτουργία της εκάστοπτε υπηρεσίας. Οι θέσεις θα αποδίδονται στους πολίτες κατά τις ώρες που δεν λειτουργούν οι υπηρεσίες και τα υπηρεσιακά οχήματα θα υπόκεινται στις ίδιες διατάξεις με όλα τα υπόλοιπα οχήματα.

Όλες οι παραχωρήσεις θα περνάνε από την έγκριση της Διεύθυνσης Κυκλοφορίας και της Επιτροπής Ποιότητας Ζωής, βάσει νόμου.

Thursday, June 2, 2011

Αγανακτισμένοι....

Είναι τέτοια η φιλοσοφία και ο σκοπός του κινήματος των αγανακτισμένων, που η επίσκεψη στο χώρο και η συμμετοχή στις εκδηλώσεις και στην ανταλλαγή απόψεων, δεν είναι αντικείμενο διαφήμισης και προσωπικής προβολής. Όποιος πιστεύει το αντίθετο, θα ήταν καλό να ενημερωθεί ότι δεν έχει πιάσει το νόημα... Ανεξαρτήτως του αν είναι 15, 20, 30 ή 60 ετών... Είτε στην ηλικία, είτε στην πολιτική καριέρα...

Thursday, May 26, 2011

Τι έγινε στην Ικτίνου

Σύμφωνα με τα τραπεζοκαθίσματα που η υπηρεσία της Διεύθυνσης Αρχιτεκτονικών Έργων απέδωσε σε κάθε κατάστημα (σε συνδυασμό και με την αντίστοιχη πρόβλεψη του Υγειονομικού για το maximum που δικαιούται κάθε κατάστημα) έγινε μία κατανομή αναλογική για όλους στην Ικτίνου. Προκειμένου να ικανοποιηθεί η συνθήκη για το Room 22 θα έπρεπε να δοθούν τραπεζοκαθίσματα απέναντι (μπροστά από το σχολείο), γεγονός που αποκλείστηκε καθέτως για όλους. Αποφασίστηκε λοιπόν να υλοποιηθεί μέρος της πρότασης συνολικά των καταστηματαρχών για μετακίνηση του πρασίνου από την άλλη μεριά της Ικτίνου, προκειμένου να ικανοποιηθεί η αναλογία των τραπεζοκαθισμάτων για όλους και κυρίως για το Room 22. Κατόπιν της συνεδρίασης της επιτροπής ποιότητας ζωής, διέρρευσε ότι το συγκεκριμένο κατάστημα δεν είχε καν άδεια τραπεζοκαθισμάτων μέχρι τότε. Αυτό δεν το ξέρω. Βέβαια, με την προτεινόμενη λύση το θέμα της άδειας επιλύεται. Το ηθικό θέμα έγκειται για μένα ότι φαίνεται πως είναι μία προνομιακή μεταχείριση ενός επιχειρηματία που πολιτεύθυηκε με την Πρωτοβουλία. Γι αυτό ακριβώς το λόγο, θεωρώ πως το status είναι όλη η αλήθεια. Είναι τίμιο, αλλά δεν φαίνεται τίμιο.

Εκτός βέβαια, αν μου πει κάποιος ότι αν δεν είχε τον απαιτούμενο χώρο μπροστά από το κατάστημα του, ας μην είχε τραπεζοκαθίσματα. Αυτό θα σήμαινε όμως την ανατροπή όλων των αναλογιών επί της Ικτίνου και ένα αδιέξοδο που θα οδηγούσε σε εμφύλιο πόλεμο γενικά. Μεταξύ καταστηματαρχών, μεταξύ κατοίκων, μεταξύ όλων. Θα ανοίγανε πληγές αγιάτρευτες.

Ίσως θα έπρεπε να γίνει η ανάπλαση συνολικά πρώτα. Αλλά ακόμα και αυτήν την προτεινόμενη ανάπλαση δεν την εχω δει. Θέλω να πιστεύω ότι θα είναι δίκαια προς όλους και κυρίως προς το πράσινο. Αλλά γι αυτό υπάρχουν αρμοδιότεροι. Καταλαβαίνετε λοιπόν πως το θέμα δεν είναι τόσο απλό όσο φαίνεται. Και προς αποφυγή παρεξηγήσεων την αλλαγή την ψήφισα και εγώ. Με μία επισήμανση και μία προϋπόθεση. Η επισήμανση ήταν ότι αισθάνομαι λίγο εκτεθειμένος για το "φαίνεσθαι" της όλης διαδικασίας. Η προϋπόθεση (που ήταν προϋπόθεση όλων) ήταν ότι η όλη διαδικασία πρέπει να ολοκληρωθεί μέσα στην τρέχουσα εβδομάδα και ότι δεν θα υπάρχει επιβάρυνση στο πράσινο.

Τέλος, έχω την (όχι διαπιστωμένη) πληροφόρηση (και γι αυτό δεν αναφέρω ονόματα) ότι υπήρχαν συμπεριφορές που δεν ήταν πρέπουσες από την μεριά κάποιων εμπλεκομένων. Που εκθέτουν κυρίως τους εαυτούς τους. Και αυτό δεν αφορά κανέναν από τη μεριά του Δήμου.

Monday, May 2, 2011

Ηρακλής, το ευκολό(τερο) θύμα ενός αρρωστημένου συστήματος

Ο Ηρακλής είναι για δεύτερη φορά αντιμέτωπος με την αποβολή από τη Superleague λόγω μη πλήρωσης των θεσπισμένων κριτηρίων για την αδειοδότηση των ομάδων από την UEFA. Κριτήρια τα οποία εξετάζονται όχι από την UEFA, αλλά από τις αρμόδιες επιτροπές της ΕΠΟ.

Δεν θέλω να υπεισέλθω στην ουσία των κριτηρίων. Αφενός γιατί δεν έχω σαφή εικόνα για το ποια είναι αυτά τα κριτήρια (και για το αν τα ικανοποιεί ο Ηρακλής, αφού είναι απόρρητη η διαδικασία εξέτασης) και αφετέρου γιατί όλοι όσοι ασχολούμαστε ενεργά με τον αθλητισμό, είτε ως οπαδοί είτε ως επαγγελματίες του χώρου, γνωρίζουμε ότι στην Ελλάδα, τυπικά, ελάχιστες ομάδες πληρούν τα κριτήρια αυτά. Επιλεκτικά θα αναφέρω τον υποκειμενικό τρόπο αξιολόγησης της βιωσιμότητας των ομάδων και νομίζω αυτό είναι αρκετό.

Ο Ηρακλής, λοιπόν είναι το ευκολότερο θύμα αυτής της διαδικασίας που επιβάλλεται από μία ανεξάρτητη αρχή (ΕΠΟ), η οποία κάθε άλλο παρά αξιόπιστη δείχνει προς τα έξω, ειδικά αν αναλογιστούμε και τις τελευταίες αποκαλύψεις τηλεφωνικών υποκλοπών, στις οποίες εμπλέκεται άτομο που βρίσκεται στο ΔΣ της ΕΠΟ, ως αντιπρόσωπος της Superleague (!!!). Και πάλι όσοι ασχολούμαστε ενεργά, ξέρουμε ότι αυτά δεν είναι καινούρια πράγματα. Ο Ηρακλής είναι το ευκολότερο θύμα ενός άρρωστου συστήματος που εκτός από την ΕΠΟ εμπλέκει όμως και την εκάστοτε Πολιτεία.

Μια Πολιτεία που κατά το δοκούν:

• Αφήνει ομάδες να λειτουργούν ανενόχλητα με παγωμένα χρέη δεκάδων εκατομμυρίων Ευρώ, παρέχοντας ασφαλιστικές και φορολογικές ενημερότητες
• Πληρώνει μέσω της κρατικής ΕΡΤ τηλεοπτικά δικαιώματα σε ομάδες της αρεσκείας της και σε τιμές που είναι αμφίβολο αν θα δίνανε ιδιωτικά ΜΜΜ
• Χορηγεί μέσω ελεγχόμενων Α.Ε. (ΟΤΕ, COSMOTE, EKO, ΔΕΠΑ, ΟΠΑΠ, κλπ) ποσά για διαφήμιση που είναι επίσης αμφίβολο αν τα έδιναν ιδιωτικές επιχειρήσεις
• Ελέγχει και επιβάλλει τη νομιμότητα (μέσω Αστυνομίας και Δικαιοσύνης αντίστοιχα), κρίνοντας ως επί το πλείστον με άκρως υποκειμενικά κριτήρια που γεννούν εύλογους προβληματισμούς σχετικά με το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα.

Αν σε αυτό το αρρωστημένο σύστημα ο Ηρακλής είναι η μοναδική ομάδα που στραβά αρμενίζει, αυτό το ξέρουν καλύτερα όχι μόνο αυτοί που αποφασίζουν για τις τύχες των ομάδων στην ΕΠΟ, αλλά και αυτοί που ασχολούνται με το χώρο επειδή τους ενδιαφέρει το ποδόσφαιρο ως προϊόν. Το ποδόσφαιρο, ως προϊόν, ενδιαφέρει και μένα ως οπαδό του Ηρακλή, και γι αυτό μπορώ να σας πω ότι ο Ηρακλής δεν είναι η μόνη ομάδα που στραβά αρμενίζει. Υπάρχουν και άλλες που είναι σε χειρότερη κατάσταση. Ο Ηρακλής δεν έχει παγωμένα χρέη, έχει διακανονισμένες οφειλές και έχει εξασφαλίσει τη βιωσιμότητά του στους αγωνιστικούς χώρους και μόνο. Ας μας εξηγήσουν και άλλοι πως έχουν εξασφαλίσει τη βιωσιμότητα τους με ανύπαρκτες καλύψεις αύξησης μετοχικού κεφαλαίου.
Πρόταση μου είναι μία εκ νέου αναδιάρθρωση του Πρωταθλήματος με διακριτούς ρόλους Πολιτείας και ΕΠΟ και ίση αντιμετώπιση όλων των εμπλεκομένων. Όσο δε γίνεται αυτό, τότε το ποδόσφαιρο και ο επαγγελματικός αθλητισμός εν γένει θα είναι εργαστήριο παραγωγής βίας και όχι θεάματος. Δεν ξέρω πως μπορεί να γίνει αυτή η αναδιάρθρωση. Ίσως με ρύθμιση των χρεών όλων των ομάδων και συνολική χορηγία στη Superleague από τη μεριά της Πολιτείας μέσω του ΟΠΑΠ και απεμπλοκή της αστυνομίας από τη τήρηση της τάξης στους αγωνιστικούς χώρους με κατάλληλη νομοθετική ρύθμιση. Ίσως με κάτι άλλο. Το μόνο σίγουρο είναι ότι ο Ηρακλής είναι το ευκολότερο θύμα για κάποιους. Σίγουρα πάντως δεν είναι η ομάδα που ευθύνεται για το χάλι του επαγγελματικού αθλητισμού.


To άρθρο γράφτηκε για το spnews.gr, όπου και δημοσιεύτηκε

Monday, April 18, 2011

Περί συγχωνεύσεων των σχολείων γενικά

Σήμερα στο Δημοτικό Συμβούλιο ήρθε ως θέμα ημερήσιας διάταξης η έγκριση για συγχώνευση του 2ο ΓΕΛ (το σχολείο στο οποίο φοίτησα και αποφοίτησα) με το 13 ΓΕΛ Θεσ/νίκης. Ακούστηκαν πολλά για τα οποία αισθάνομαι την ανάγκη να πω κάποια πράγματα.

Το Δημοτικό Συμβούλιο, ως όφειλε, ψήφισε σε πρώτη φάση ότι είναι κατά των συγχωνεύσεων σχολείων εφόσον αυτές οι συγχωνεύσεις δε γίνονται με σκοπό τη βελτίωση των εκπαιδευτικών συνθηκών των μαθητών, ειδικά στο Δήμο Θεσσαλονίκης όπου οι κτηριακές υποδομές για εκπαίδευση είναι προς ζήτηση και όχι προς προσφορά.

Επί της προκείμενης συγχώνευσης:

Υπάρχει (πιθανότατα) σοβαρό θέμα με την τήρηση ή μη των χωροταξικών κριτηρίων για τις εγγραφές μαθητών στα σχολεία του Δήμου Θεσσαλονίκης. Αρμόδιος για την επίλυση αυτού του θέματος προφανώς και δεν είναι ο Δήμος Θεσσαλονίκης. Σε κάθε περίπτωση όμως, ακόμα και αν ισχύουν αυτές οι καταστάσεις τίθεται θέμα ικανοποίησης της συνθήκης του (25 +10%) για το πλήθος των μαθητών σε κάθε αίθουσα.

Ζητήθηκε από την αρμόδια διεύθυνση να παρίσταται στο Δημοτικό Συμβούλιο, προκειμένου να καταθέσει την άποψη της και ενώ το θέμα ήταν στην ημερήσια διάταξη δεν παρέστη κανένας αρμόδιος. Από την πλευρά των σχολείων διατυπώθηκε ότι ήδη στα σχολεία υπάρχει υπεράριθμος αριθμός μαθητών σε κάθε τάξη. Ακόμα και αν υπάρχουν μαθητές που ΚΑΚΩΣ (από το χωροταξικό κριτήριο) είναι εγγεγγραμένοι δεν μπορείς από τη μία στιγμή στην άλλη να τους αλλάξεις σχολείο. Και επειδή η αρμόδια διεύθυνση προφανώς δεν ήθελε να πάρει την ευθύνη να απαντήσει σε αυτά τα ζητήματα διάλεξε να λείπει. Υπενθυμίζω ότι το θέμα ήταν στην ημερήσια διάταξη και είχαν ενημερωθεί να παρίστανται. Επομένως ήταν μονόδρομος να καταψηφιστεί η συγχώνευση καθώς στα σχολεία δεν χωρούσαν επιπλέον μαθητές.

Αν υπάρχει αντίθετη άποψη, ας έρθουν να μας ενημερώσουν οι αρμόδιοι:

1) για ποιο λόγο καταρχήν ίσχυε το καθεστώς αυτό
2) με ποιών εντολές υπήρχε καταστρατήγηση των χωροταξικών κριτηρίων
3) πότε θα είναι σε θέση τα σχολεία να συγχωνευτούν χωρίς να αλλοιώνεται η ποιότητα και το επίπεδο της παρεχόμενης εκπαίδευσης, για να ψηφίζουμε αναλόγως

Αλλά να έρθουν. Γιατί αλλιώς, εγώ τουλάχιστον θα είμαι υποχρεωμένος να ψηφίζω βάσει των υφιστάμενων συνθηκών. Το θέμα της εκπαίδευσης και της παιδείας είναι σοβαρό. Και αν αποτελεί μέτρο πίεσης προς το Υπουργείο Παιδείας για να μάθουμε τι πραγματικά συμβαίνει στην εκπαίδευση, η καταψήφιση αυτών των συγχωνεύσεων, ας είναι. Επιτέλους, ας λογοδοτήσουν κάποιοι για τα κακώς κείμενα στην πόλη μας.

Friday, March 25, 2011

Η υποκρισία της παράταξης Γκιουλέκα για το Τεχνικό Πρόγραμμα του Δήμου

Δεν θέλω να αναφερθώ στην ουσία του Τεχνικού Προγράμματος του Δήμου Θεσσαλονίκης για το 2011. Έχω καλυφθεί σε μεγάλο βαθμό από την τοποθέτηση του αρμόδιου Αντιδημάρχου κ. Κουράκη. Θέλω όμως να αναφερθώ στην υποκριτική στάση του κ. Γκιουλέκα και κατά συνέπεια και της παράταξης "Ομάδα Δημιουργίας".

Όλοι μας έχουμε μία πολιτική ιδεολογία και πολλοί από εμάς έχουμε και κομματική ιδεολογία. Στην Ελλάδα του ΔΝΤ (δηλαδή του σήμερα και του αύριο), όλοι μας έχουμε μία άποψη για το τι έφταιξε και φτάσαμε σε αυτό το χάλι. Κάποιοι θα πουν ότι φταίει το ΠΑΣΟΚ. Κάποιοι θα πουν ότι φταίει η ΝΔ. Κάποιοι θα πουν ότι φταίνε και οι δύο, ενώ κάποιοι θα πουν ότι φταίνε και οι πολίτες. Όλοι θα σας πούνε ένα πολύ καλό επιχείρημα για να υποστηρίξουν την άποψη τους. Και αυτό είναι και το λογικό. Αυτήν την χώρα την έχουν κυβερνήσει εναλλάξ δύο κόμματα που έως ένα βαθμό (μικρό ή μεγάλο δεν έχει σημασία επί του παρόντος), θέλανε να παραμείνουν στην εξουσία όχι κάνοντας το σωστό, αλλά προσπαθώντας να ικανοποιήσουν τις επιθυμίες και επιταγές των ψηφοφόρων τους.

Αυτά γινόταν στην Ελλάδα. Τι γινόταν όμως στη Θεσσαλονίκη? Στη Θεσσαλονίκη εδώ και 25 χρόνια κυβερνούσε μία παράταξη που αν και ανανεωνόταν στο πρόσωπο του επικεφαλής, επί της ουσίας επρόκειτο για την ίδια και απαράλλαχτη διοίκηση και νοοτροπία άσκησης της εξουσίας. Που μας οδήγησε αυτή η διοίκηση? Για το αν έκανε έργο ή όχι δεν με απασχολεί γιατί δεν θέλω να απαντήσω σε αυτό το ερώτημα. Ο κόσμος ξέρει καλύτερα από μένα και έχει το κριτήριο να απαντήσει και από μόνος του. Άλλοι θα πουν ότι έκανε, άλλοι όχι. Δικαίωμα τους. Είναι όμως 100% σίγουρο και μη διαπραγματεύσιμο ότι για την οικονομική κατάσταση του Δήμου ευθύνονται οι προηγούμενες διοικήσεις, των οποίων συνέχεια αποτελεί η παράταξη του κ. Γκιουλέκα. Για το αν υπάρχουν ποινικά κολάσιμες ευθύνες για τις προηγούμενες διοικήσεις αυτό είναι προς διερεύνηση από την ελληνική δικαιοσύνη και μόνο.

Πάνω σε αυτή τη συγκυρία ήρθε η νέα διοίκηση να συντάξει το νέο τεχνικό πρόγραμμα και κατά συνέπεια και το νέο προϋπολογισμό του Δήμου. Είμαι ευχαριστήμένος από το αναπτυξιακό όραμα του Τεχνικού Προγράμματος? Όχι. Είμαι υπερήφανός για τον τρόπο με τον οποίο αυτό ανακοινώθηκε στο σώμα του Δημοτικού Συμβουλίου τη Δευτέρα? Όχι, το είπα και στο Δημοτικό Συμβούλιο στη συνεδρίαση της Τετάρτης, όπου και ψηφίστηκε. Αλλά, η νέα διοίκηση είχε να αντιμετωπίσει την τεράστια αλλαγή που έφερε ο Καλλικράτης στον τρόπο άσκησης της εξουσίας, είχε να αντιμετωπίσει τα κακώς κείμενα των προηγουμένων ετών (που για να αντιμετωπίσεις κάτι πρέπει να πρώτα να το κατανοήσεις και αυτό ήταν και είναι δύσκολο σε πολλές περιπτώσεις), είχε να παράξει το καθημερινό έργο που πρέπει οπωσδήποτε να επιτελείται, είχε να διαπιστώσει πόσο πραγματικά είναι το έλλειμα του Δήμου και είχε και να καταρτίσει και σχέδιο Τεχνικού Προγράμματος και Προϋπολογισμού (λαμβάνοντας υπόψη την οικονομική κατάσταση του Δήμου, που άλλαζε μέρα με τη μέρα προς το χειρότερο) και όλα αυτά μέσα σε τρεις μήνες άσκησης της εξουσίας, από μία παράταξη που δεν είχε ποτέ ξανά διοικήσει. Και ξέρετε κάτι? Τα κατάφερε, όπως τα κατάφερε.

Και η απάντηση σε όλα αυτά της παράταξης του κ. Γκιουλέκα ήταν να διαλέξει να αποχωρήσει από τη συζήτηση και τη ψήφιση του Τεχνικού Προγράμματος. Διάλεξε να αποχωρήσει ο συνεχιστής της παράταξης που έφερε σε αυτό το χάλι τη Θεσσαλονίκη. Δεν είμαι πολιτικός και δεν πρόκειται ποτέ να γίνω. Πρέπει να κάνουμε τη δουλειά μας για μια καλύτερη Θεσσαλονίκη. Και προς αυτή την κατεύθυνση δεν βοηθάει καθόλου ο κ. Γκιουλέκας που με αυτή την ακατανόητη κίνηση, διάλεξε να μην μας πει τις διαφωνίες του, τους προβληματισμούς του, τις ενστάσεις του και διάλεξε να φύγει. Αισθάνομαι προσβεβλημένος για την προσπάθεια που κάναμε και αισθάνομαι και αγανακτισμένος για την άγνοια του κ Γκιουλέκα για τους λόγους που έφτασαν το Δήμο να καταρτίσει αυτό το Τεχνικό Πρόγραμμα. Που ήταν ο κ. Γκιουλέκας και οι συνεχιστές του χθες του Δήμου όταν κατατίθονταν οι προηγούμενοι πλασματικοί (chic) προϋπολογισμοί και Τεχνικά Προγράμματα?

Σε κάθε περίπτωση, θέλω να πω ότι δική μου πρόθεση ειναι το επόμενο Τεχνικό πρόγραμμα του Δήμου και αφού έχει περάσει και ένας χρόνος άσκησης της εξουσίας να είναι σαφώς πιο αναπτυξιακό και πιο οραματικό για τη Θεσσαλονίκη. Επίσης είναι η πρώτη και τελευταία φορά φέτος που αναφέρομαι στην κακοδιαχείριση του χθες για τα προβλήματα του σήμερα, γιατί δεν θεωρώ ότι αυτό απασχολεί τους κατοίκους της Θεσσαλονίκης. Έχουν ακούσει αρκετά για την μίζερη -πλέον- Ελλάδα και η Θεσσαλονίκη δεν θα καταντήσει μίζερη.

Monday, January 24, 2011

Περί νόμου "περί ευθύνης υπουργών"

Ο υφιστάμενος νόμος περί ευθύνης υπουργών, απευθύνεται σε ένα κράτος αρίστων (η έστω σε ένα κράτος που εκπροσωπείται στην εκάστοτε Κυβέρνηση από άριστους), όπου το αγνό της προθέσεως δεν αμφισβητείται... Εκεί προφανώς, χάθηκε το παιχνίδι για το νομοθέτη... Η ανάγκη για αλλαγή στο νόμο, είναι μία ομολογία ήττας του πολιτικού συστήματος. Αναστρέψιμη η ήττα? Από την απάντηση κρίνεται αν υπάρχει ελπίδα γενικά...