ΟΛΘ: Η χαρά του αρπακτικού

Η πρόσφατη διαρροή για τις προθέσεις του ΤΑΙΠΕΔ να προχωρήσει σε πλήρη ιδιωτικοποίηση της ΟΛΘ ΑΕ με πώληση του συνόλου των μετοχών του Δημοσίου (75%) προκαλεί πολλά ερωτηματικά ως προς την σκοπιμότητα μίας τέτοιας κίνησης.

Η περίπτωση της ΟΛΘ ΑΕ, αποτελεί ένα πολύ καλό παράδειγμα προς αποφυγή για το τι αποτελέσματα φαίνεται να έχουν οι δύο διαφορετικοί κόσμοι Κυβέρνησης και αντιπολίτευσης, που δυστυχώς απέχουν και οι δύο από τον κόσμο της λογικής. Και όταν συμβαίνει αυτό είναι η χαρά του αρπακτικού. Ο κόσμος της Κυβέρνησης είναι αυτός της αποδοχής των (σχεδόν) πάντων που της επιβάλλονται από την Τρόικα και ο κόσμος της αντιπολίτευσης είναι αυτός της (εκ του ασφαλούς) άρνησης των πάντων που έχουν να κάνουν με την αξιοποίηση από ιδιώτες της περιουσίας του Δημοσίου. Η αμετακίνητη θέση και των δύο, αφήνει ένα μεγάλο κενό ελιγμών, ανάμεσα στις δύο θέσεις. Παρεμπιπτόντως, είναι το ίδιο κενό που παρατηρείται και ανάμεσα στην πολιτική θέση κυβέρνησης και αντιπολίτευσης, το οποίο οδηγεί σε απόγνωση πλήθος κόσμου που αυτοπροσδιορίζονται ως κεντρώοι.

Στο θέμα του ΟΛΘ, λοιπόν, υπάρχουν πολλά ερωτηματικά. Θα σταθώ σε τρία, τα οποία κατά τη γνώμη μου είναι τα πιο σημαντικά

1)      Ο μέχρι πρότινος τεχνικός σύμβουλος της κυβέρνησης για την αξιοποίηση του ΟΛΘ ήταν το λιμάνι του Αμβούργου. Το λιμάνι του Αμβούργου λειτουργεί ως port authority με το Δημόσιο να διατηρεί την πλειοψηφία των μετοχών και να παραχωρεί χρήσεις προς ιδιώτες. Μου είναι δύσκολο να πιστέψω ότι θα μπορούσε ένας τεχνικός σύμβουλος να προτείνει κάτι διαφορετικό από αυτό που λειτουργεί ο ίδιος. Γιατί δεν πουλάει και το Αμβούργο το σύνολο των μετοχών του?

2)      Τι ακριβώς θέλει να πουλήσει το ΤΑΙΠΕΔ? Από το 1992 είναι σε ισχύ η 50ετής παραχώρηση των χερσαίων και θαλάσσιων εκτάσεων του Δημοσίου προς την ΟΛΘ ΑΕ. Αυτό σημαίνει ότι σε περίπου 30 χρόνια από σήμερα, αυτές οι εκτάσεις θα περιέλθουν και πάλι στην ιδιοκτησία του Δημοσίου.

3)      Ποια είναι η τιμή πώλησης μίας εταιρίας που το 2012 παρουσίασε κέρδη προ φόρων 23.000.000€ και έχει ένα αποθεματικό που αγγίζει τα 80.000.000€?

Το ΤΑΙΠΕΔ θα πρέπει να κατανοήσει ότι τέτοιου είδους κινήσεις δεν μπορούν να προχωρήσουν αν δεν υπάρχει κοινωνική αποδοχή. Το βλέπουμε και στην υπόθεση των μεταλλείων Χαλκιδικής. Η αδιαπραγμάτευτη στάση και της διοίκησης της ΟΛΘ ΑΕ, αλλά και του Δήμου Θεσσαλονίκης είναι η διατήρηση του πλειοψηφικού πακέτου των μετοχών στο Δημόσιο και η παραχώρηση λιμενικών χρήσεων προς τους ιδιώτες, γεγονός που θα διασφαλίσει και τον δημόσιο χαρακτήρα της έκτασης του λιμανιού, αλλά και την επένδυση του ιδιώτη στην αύξηση της λιμενικής δραστηριότητας. Ειδικότερα, ο Δήμος Θεσσαλονίκης διεκδικεί σταθερά εδώ και 2 χρόνια την παραχώρηση των χερσαίων εκτάσεων που δεν έχουν λειτουργική χρήση με καλύτερο παράδειγμα τον Προβλήτα Α που αποτελεί και τον συνδετικό κρίκο της πόλης με το λιμάνι. Και αυτό είναι κάτι που δεν θα πρέπει να αγνοηθεί, γιατί ειδάλλως θα υπάρξει κίνδυνος να χαθούν συμμαχίες που είναι απαραίτητες για όλους, ειδικά όταν αυτές εκπροσωπούν τη φωνή της λογικής. Βέβαια, η λογική είναι αυτή που λείπει από αυτή τη χώρα εδώ και χρόνια, αλλά αυτό είναι κάτι που δεν μπορεί να συνεχίζεται στο διηνεκές.

Υ.Γ. Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Αγγελιοφόρο (http://www.agelioforos.gr/default.asp?pid=7&ct=36&artid=175572)