Κατά την άποψή μου δεν υπάρχει πιο ύπουλο όπλο άσκησης της εξουσίας από την αποχή. Είναι τόσο ύπουλο, που ενώ νομίζεις, εσύ ο ψηφοφόρος, ότι το χρησιμοποιείς εσύ, τελικά το χρησιμοποιεί ή εξουσία. Είναι η ωμή παραδοχή του πολίτη ότι έχασε την μάχη. Και για να μην μακρηγορώ και κουράσω θα μπω κατευθείαν σε παράδειγμα.
Ας πούμε, χάρην ευκολίας υπολογισμών ότι το εκλογικό σώμα στη Θεσσαλονίκη αποτελείται από 100 άτομα. Ας ξεκινήσουμε λοιπόν προσπαθώντας να κάνουμε μία ανάλυση του τι συμβαίνει σε αυτά τα 100 άτομα στο Δήμο Θεσσαλονίκης.
Υπάρχει μία απερχόμενη Δημοτική Αρχή 25ετίας που κάθε άλλο παρά καλό έχει κάνει στη Θεσσαλονίκη. Αυτό δεν το λέω εγώ, ο υποψήφιος του Μπουτάρη. Αυτό το λέει ο ίδιος ο Γκιουλέκας, που πεισματικά αρνείται να πάρει θέση στο αν η απερχόμενη Δημοτική Αρχή έχει κάνει περισσότερο καλό παρά κακό. Το είπε. Απέφυγε να πάρει θέση. Όλοι μας όμως ξέρουμε, ότι απευθύνεται στην ίδια δεξαμενή ψηφοφόρων για να πάρει την εντολή για νέα θητεία. Αυτοί που καλούνται να τον ψηφίσουν, είναι οι ίδιοι που το 2004 λέγανε ότι δεν μπορεί το ΠΑΣΟΚ, να έρχεται να ζητάει ξανά την ψήφο του ελληνικού λαού με τη νέα ηγεσία του, αφού στη ουσία πρόκειται για το ίδιο σχήμα με άλλον επικεφαλής. Είναι οι ίδιοι που λέγανε ότι "στη δημοκρατία πρέπει να υπάρχει εναλλαγή". Εγώ συμφωνώ μαζί τους, αλλά τώρα αυτό το επιχείρημα είναι κάτι που τεχνηέντως τους "διαφεύγει".
Ανάμεσα σε αυτούς τους ψηφοφόρους είναι κάποιοι λίγοι που από αυτήν την ιστορία του Δήμου ΑΠΟΔΕΔΕΙΓΜΕΝΑ κακοδιαχειρίστηκαν τα χρήματα του Δήμου και εμμέσως τα δικά μας, καθώς θα πρέπει με κάποιον τρόπο να καλυφθούν. Από που θα καλυφθούν? Από τα δημοτικά τέλη (εσείς οι δημότες) και από την επιχορήγηση του Κράτους (εσείς οι Έλληνες φορολογούμενοι). Όλοι μαζί λοιπόν, αγνοί και μη, να υποθέσουμε ότι βάσει ποσοστών είναι στους 100 του εκλογικού σώματος οι 21 (45% αποχή σημαίνει ότι πήγαν να ψηφίσουν οι 55. Ο Γκιουλέκας πήρε 38% (από τους 55), άρα τον ψήφισαν 21.).
Μόνο αυτοί που απέχουν της ψηφοφορίας είναι υπερδιπλάσιοι... Το προσέξατε το μαγικό? Γιατί πρόκειται περί ΣΟΦΗΣ μαγείας... Όσο περισσότεροι είστε εσείς που απέχετε, τόσο περισσότερους τους κάνετε να φαίνονται. Η δύναμη της αποχής είναι ΑΝΑΛΟΓΗ με τη δύναμη αυτών που κατάντησαν τη Θεσσαλονίκη σε αυτό το χάλι. Πάρτε την κατάσταση στα χέρια σας. Γιατί αν δεν την πάρετε, είναι μαθηματικά αποδεδειγμένο ότι είστε ΣΥΜΜΕΤΟΧΟΙ σε αυτήν την κατάσταση. Αν δεν σας αρέσει αυτό που διαβάζετε, λυπάμαι αλλά είναι η αλήθεια. ΕΣΕΙΣ ΘΑ ΦΤΑΙΤΕ! Έχετε την ευκαιρία... ή μάλλον έχετε την ΕΛΠΙΔΑ, να δείτε κάτι διαφορετικό και κάτι καινούριο σε αυτήν την πόλη.
Μπορεί να μην είναι ο Γιάννης Μπουτάρης αυτός που είχατε στο μυαλό σας ως ιδανικός Δήμαρχος, αλλά ας ομολογήσουμε την αλήθεια: Είναι ο εκφραστής του κάτι διαφορετικού και πιο ελπιδοφόρου, από τον Γκιουλέκα που τα δείγματα γραφής των προηγούμενων διοικήσεων της παράταξης του εδώ και 25 χρόνια δεν αφήνουν κανένα περιθώριο για παρερμηνεία του τι μας περιμένει... Μία από τα ίδια. Μία ίδια Θεσσαλονίκη... Σας αρέσει αυτή η Θεσσαλονίκη?
2 comments:
Όχι "εμμέσως" τα δικά μας λεφτά, Γιώργο!!! ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΛΕΦΤΑ ΚΑΙ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΦΟΡΟΛΟΓΟΥΜΕΝΩΝ!!! Δεν τα βάζει από την τσέπη του τα λεφτά ο Δήμαρχος στον δήμο. Τα παίρνει είτε από τους Κεντρικούς Αυτοτελείς Πόρους (ΚΑΠ) που είναι λεφτά του προϋπολογισμού (=των φορολογουμένων) είτε από τους δημοτικούς φόρους (=των δημοτών και κατοίκων του δήμου) είτε από τα δημοτικά τέλη (=κάτοικοι και χρήστες των δημοτικών υπηρεσιών), που θα έπρεπε να είναι ανταποδοτικά αλλά δεν είναι : είναι, στην ουσία, φόρος επί της περιουσίας (χρεώνεται με τα τετραγωνικά και όχι με τις υπηρεσίες).
Είναι, λοιπόν, τα ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΛΕΦΤΑ ΠΟΥ ΦΑΓΑΝΕ!!!!!
Γιώργο συμφωνώ με την οπτική σου. Οι Θεσσαλονικείς δεν αντέχουμε άλλη στασιμότητα, δεν αντέχουμε άλλο εμπαιγμό. Καλή επιτυχία.
Post a Comment